انسان موحّد(همچنان که در توکّل فقط به خدا تکیه می کند)، در رضا هم اهل توحید است، یعنی نمی پندد مگر آنچه را که خدا بپسندد. رضای نفس خود و دیگران را نمی طلبد. فقط رضای خدا را می خواهد ... آن کس که در مقام رضا موحد است، در قیامت هم به خوبی این کلمه طیبه از او شنیده شده، وارد بهشت خواهد شد.
حضرت آیت الله جوادی آملی، سیره رسول اکرم در قرآن، ج1، ص222
نویسنده » مهدی نوروزی » ساعت 7:30 عصر روز یکشنبه 91 اردیبهشت 10